Ως ανισοσκελία εννοείται το άνισο μήκος των ποδιών του ατόμου, μια παθολογική κατάσταση που αφορά έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων και μπορεί να εμφανιστεί στην παιδική ηλικία ή και στην ενήλικη ζωή.

Η ανισοσκελία διαχωρίζεται σε δύο κύριους τύπους: Την ανατομική και τη λειτουργική. Η πρώτη οφείλεται σε διαφορές στο μήκος των οστών των ποδιών. Προκαλείται έπειτα από κατάγματα, λοιμώξεις των οστών, χειρουργικές επεμβάσεις ή από άλλα αίτια που επηρεάζουν την επίφυση των επιμηκών οστών κατά τη φάση της ανάπτυξης του σκελετού. Η λειτουργική ανισοσκελία οφείλεται σε ποικίλες παθήσεις των μυών και των νεύρων της λεκάνης ή των μηρών και μάλιστα χωρίς να εντοπίζονται αξιοσημείωτες διαφορές στο μήκος των οστών των ποδιών. Αυτό συμβαίνει διότι οι νευρομυϊκές βλάβες οδηγούν σε υπερτονία των μυών της λεκάνης και του μηρού και έτσι το ένα πόδι έλκεται και παραμένει σε υψηλότερη θέση από το άλλο παρουσιάζοντας ανισοσκελία.

Η ανισοσκελία που αφορά διαφορά των δύο ποδιών κατά 5,2 χιλιοστά συναντάται στο 90% του γενικού πληθυσμού και δεν προκαλεί κανένα απολύτως πρόβλημα. Όταν η διαφορά είναι από 1 εκατοστό και πάνω, τότε πρόκειται για σημαντική ανισοσκελία.

Ειδικά στα παιδιά η ανατομική ανισοσκελία κάτω του 1,5 εκατοστού σε συνθήκες έντονης σωματικής άσκησης και κάτω των 2 εκατοστών σε φυσιολογικές συνθήκες, δεν προκαλεί κάποιο σύμπτωμα. Τονίζεται όμως σε κάθε περίπτωση ότι μπορεί πάντα να υπάρχουν εξαιρέσεις σε μικρότερο ή μεγαλύτερο μέγεθος του γενικού πληθυσμού και πολλές μελέτες έχουν αναφέρει αυξημένη συχνότητα πόνου στην μέση ακόμα και με μικρού βαθμού ανισοσκελία.