ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ
Μία υποκατηγορία των παθήσεων της σπονδυλικής στήλης είναι οι εκφυλιστικές, οι οποίες φθείρουν σταδιακά τη σπονδυλική στήλη με το πέρασμα των χρόνων. Αποδίδονται σε κληρονομικούς παράγοντας, σε κακή στάση σώματος και στη διαρκή καταπόνηση της σπονδυλικής στήλης είτε λόγω της φύσης της εργασίας του ασθενούς είτε εξαιτίας άλλων νόσων.
Οι εκφυλιστικές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης μπορούν να επηρεάσουν κάθε δομή της και συγκεκριμένα τους δίσκους, τα οστά και τους χόνδρους, προκαλώντας πόνο και δυσκαμψία στην πλάτη και στην οσφυϊκή χώρα.
Σε αυτή την υποκατηγορία κατατάσσεται, μεταξύ άλλων, η στένωση του σπονδυλικού σωλήνα, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μυελοπάθεια ή νευρογενή διαλείπουσα χωλότητα και προκαλεί πόνο στα ισχία και στους μηρούς, ιδίως μετά από περπάτημα κάποιας ώρας.
Μία άλλη εκφυλιστική πάθηση είναι η αρθρίτιδα που εκδηλώνεται με πόνο και δυσκαμψία. Η οστεοαρθρίτιδα μάλιστα είναι ο τύπος που συναντάται συχνότερα. Παράλληλα, η μηχανική τριβή του χόνδρου με τις αποφυσιακές αρθρώσεις προκαλούν οστεόφυτα.
Οι παθήσεις στις ρίζες των νεύρων είναι ακόμα μία εκφυλιστική πάθηση η οποία πυροδοτείται από τις κήλες στους δίσκους, τα οστεόφυτα και τους παχυνόμενους συνδέσμους που συμπιέζουν τον νωτιαίο μυελό και τις ρίζες των νεύρων. Ως αποτέλεσμα παρουσιάζεται πόνος, αδυναμία και μούδιασμα στην περιοχή που εντοπίζεται το πρόβλημα.
Άλλη μία εκφυλιστική πάθηση είναι η μυελοπάθεια. Σε αυτή την περίπτωση αποδυναμώνεται η λειτουργία του νωτιαίου μυελού να αποστέλλει σήματα από τον εγκέφαλο στο σώμα.
Επιπλέον, η παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης και η σκολίωση ενηλίκων επιφέρει μείζονες μεταβολές στην ανατομία και στη βιολογία του ασθενούς επηρεάζοντας τη στάση και την κίνηση του σώματος. Εκτενής δυσκαμψία και αλλοιώσεις στον μεσοσπονδύλιο δίσκο είναι τα πιο κοινά συμπτώματα.
Οι κακώσεις της σπονδυλικής στήλης συγκαταλέγονται στις πιο επιζήμιες κατηγορίες κακώσεων, δεδομένου ότι μπορεί να οδηγήσουν σε κακώσεις του νωτιαίου μυελού και ως εκ τούτου ακόμη και σε αυξημένα ποσοστά αναπηρίας.
Παράλληλα, υπάρχουν και οι λοιμώξεις της σπονδυλικής στήλης που διακρίνονται σε βακτηριακές και μη βακτηριακές. Αφορούν πρωτίστως ανοσοκατασταλμένους και ηλικιωμένους ασθενείς. Η αντιμετώπιση γίνεται αρχικά συντηρητικά και έπειτα χειρουργικά, αν αποτύχει η πρώτη προσέγγιση.
Οι νεοπλασματικές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης είναι η Τρίτη συχνότερη εστία μεταστατικών όγκων μετά τον πνεύμονα και το ήπαρ. Η αστάθεια, η νευρολογική ανεπάρκεια και ο πόνος είναι τα συμπτώματα που εκδηλώνονται ανάλογα με το στάδιο και την επιθετικότητα του όγκου.
Άλλες παθήσεις της σπονδυλικής στήλης είναι οι ρευματικές που επιφέρουν χρόνιο πόνο και οίδημα, καθώς επίσης και νευρολογικές διαταραχές στα πόδια ή έντονη δυσκαμψία στη σπονδυλική στήλη. Η ρευματοειδής σπονδυλίτιδα βάλλει κυρίως τις γυναίκες και προκαλεί ευρεία αστάθεια στην ινιοαυχενική περιοχή της σπονδυλικής στήλης, ενώ η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα «χτυπά» πιο συχνά τους νέους άνδρες κάτω των 25 ετών, και εκδηλώνεται με πόνο και δυσκαμψία στη σπονδυλική στήλη.
