ΟΛΙΚΗ
ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ
ΠΗΧΕΟΚΑΡΠΙΚΗΣ

Η ολική αρθροπλαστική πηχεοκαρπικής αποτελεί σήμερα μία από τις πλέον διαδεδομένες χειρουργικές επεμβάσεις για τη θεραπεία παθήσεων σε μία τις πολυπλοκότερες αρθρώσεις του ανθρώπινου σώματος, την πηχεοκαρπική.
Με το άνοιγμα εξαιρετικά μικρών τομών ο χειρουργός ορθοπαιδικός μπορεί να επιδιορθώσει αρθροσκοπικά μια σειρά βλαβών που έχουν προκληθεί από τραυματισμό ή παθολογικές καταστάσεις επαναφέροντας την κινητικότητα του καρπού και εξαλείφοντας τον πόνο.
Η ολική αρθροπλαστική πηχεοκαρπικής επιλέγεται πρωτίστως όταν εντοπίζονται κακώσεις στους συνδέσμους, ελεύθερα σώματα εντός της άρθρωσης, ρήξη τριγώνου ινοχόνδρινου συμπλέγματος ή υμενίτιδα. Επίσης, αυτή η θεραπευτική επεμβατική μέθοδος εφαρμόζεται για την ανάταξη εναρθρικών καταγμάτων και τη στοχευμένη διάγνωση των αιτιών που προκαλούν χρόνιο πόνο, όταν ειδικά αυτές δεν μπορούν να εντοπιστούν μέσα από απεικονιστικές εξετάσεις.
Keep this to have all items collapsed by default
It is hidden using css in the Advanced tab -> Custom CSS
Το τρίγωνο ινοχόνδρινο σύμπλεγμα, ή τρίγωνος χόνδρος απλούστερα, εντοπίζεται στην εσωτερική πλευρά του καρπού ανάμεσα στο κάτω πέρας της ωλένης και στα οστά του καρπού κάτω από το μικρό δάχτυλο του χεριού. Αυτό το σύμπλεγμα απαρτίζεται από τον κεντρικό χόνδρινο δίσκο, τον περιφερειακό χόνδρο, τους ραχιαίους και παλαμιαίους κερκιδωλένιους συνδέσμους, το έλυτρο του ωλένιου εκτείνοντα.
Ένα σύστημα από ιστούς (χόνδρους και συνδέσμους) είναι υπεύθυνο για τη σταθεροποίηση του καρπού, για την εύκολη κίνησή του και για την απορρόφηση των κραδασμών, όπως κάνει ένα αμορτισέρ. Το τρίγωνο ινοχόνδρινο σύμπλεγμα, όπως ονομάζεται, ή για συντομία ο τρίγωνος χόνδρος, βρίσκεται στην εσωτερική πλευρά του καρπού μεταξύ του κάτω πέρατος της ωλένης και των οστών του καρπού, κάτω από το μικρό δάχτυλο του χεριού. Αποτελείται από τον κεντρικό χόνδρινο δίσκο, τον περιφερειακό χόνδρο ο οποίος είναι ανάλογος του μηνίσκου στο γόνατο, τους ραχιαίους και παλαμιαίους κερκιδωλένιους συνδέσμους και το έλυτρο του ωλενίου εκτείνοντα.
Όταν διακόπτεται η συνέχεια του τρίγωνου χόνδρου τότε πρόκειται για ρήξη, η οποία μπορεί να επέλθει μετά από τραυματισμό ή από εκφυλιστικό αίτιο εξαιτίας υπερβολικής χρήσης ή με την πάροδο του χρόνου. Παράλληλα, η ρήξη του τρίγωνου χόνδρου αποτελεί βλάβη που συνυπάρχει στο 80% των περιπτώσεων περιφερειακού κατάγματος της κερκίδας, ενώ κάποιες φορές αποδίδεται σε ανατομική ανωμαλία της ωλένης, όπως για παράδειγμα όταν έχει μεγαλύτερο μήκος σε σχέση με την κερκίδα.
Οι αθλητές που κάνουν πρωταθλητισμό σε νεαρή ηλικία είναι πιο επιρρεπείς να υποστούν μια τραυματική ρήξη, όπως είναι για παράδειγμα οι τενίστες, οι αθλητές πολεμικών τεχνών, της ρυθμικής και της ενόργανης γυμναστικής. Οι εκφυλιστικού τύπου ρήξεις παρατηρούνται τις περισσότερες φορές σε ανθρώπους άνω των 40 ετών, ακόμη και αν δεν έχουν ιστορικό τραυματισμού της περιοχής.


Η ολική αρθροπλαστική πηχεοκαρπικής επιλέγεται όταν πρόκειται για ρήξη μεγάλου βαθμού ή για ρήξη η οποία δεν θεραπεύεται με συντηρητική αγωγή και ο πόνος στον καρπό επιμένει. Η ολική αρθροπλαστική πηχεοκαρπικής προτιμάται έναντι των ανοιχτών επεμβατικών τεχνικών, διότι απαιτούνται μόλις 2-3 τομές έως 5 χιλιοστά. Αυτή η μέθοδος ελαττώνει δραστικά τον μετεγχειρητικό πόνο και επιταχύνει τη διαδικασία της αποκατάστασης.
Κατά τη διάρκεια της επέμβασης ο χειρουργός ορθοπαιδικός λαμβάνει σαφή εικόνα της άρθρωσης χάρη στην κάμερα του αρθροσκόπιου, η οποία του επιτρέπει να επιβεβαιώσει τη διάγνωσή του και να κατανοήσει τον τύπο της ρήξης. Όταν πρόκειται για ρήξεις κεντρικού τύπου και για παλαμιαίες οξείες βλάβες, τότε ο ιατρός προχωρά σε καθαρισμό ώστε οι βλάβες να επουλωθούν από τον οργανισμό. Εάν ο τρίγωνος χόνδρος έχει αποσπαστεί από την κερκίδα, τότε ο ιατρός τον επανατοποθετεί με ειδικά ράμματα, ενώ αν έχει αποσπαστεί από την ωλένη τότε προχωρά σε καθαρισμό, διαδικασία η οποία εφαρμόζεται και στις ρήξεις από εκφυλιστικά αίτια.
Μετά την ολική αρθροπλαστική πηχεοκαρπικής ο ασθενής θα πρέπει να διατηρήσει τον καρπό του σε ανάρροπη θέση για 2-3 ημέρες. Επίσης, ο καρπός θα είναι ακινητοποιημένος για ένα διάστημα 2-6 εβδομάδων. Έπειτα, θα ακολουθήσει πρόγραμμα φυσικοθεραπειών για αποκατάσταση και ενδυνάμωση, ενώ θα λάβει οδηγία να αποφεύγει την οδήγηση για περίπου 2 μήνες.
Το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα είναι εκ των κυριότερων αιτιών πόνου στον καρπό και εμφανίζεται τις περισσότερες φορές στις γυναίκες μέσης ηλικίας που διανύουν το στάδιο της εμμηνόπαυσης. Ο πόνος στο χέρι, το κάψιμο, η αίσθηση τσιμπήματος, μούδιασμα του αντίχειρα, του δείκτη και του μέσου δακτύλου είναι τα πιο συχνά παρατηρούμενα συμπτώματα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι αν ο ασθενής αμελήσει να επισκεφθεί τον ορθοπαιδικό τότε η κατάσταση επιδεινώνεται καθώς αυξάνεται η πίεση που ασκείται στο μέσο νεύρο στο ύψος του καρπού. Αυτό είναι το νεύρο το οποίο σχηματίζεται στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, διατρέχει το βραχιόνιο και την παλαμιαία επιφάνεια του αντιβραχίου για να καταλήξει στα δάχτυλα διαμέσου του καρπιαίου σωλήνα.
Η ένταση των συμπτωμάτων του καρπιαίου σωλήνα οφείλεται στο γεγονός ότι το νεύρο που δέχεται την πίεση νευρώνει τους μυς του χεριού και χαρίζει την ικανότητα της αίσθησης στην παλάμη μέσω του αντίχειρα, του δείκτη και του μέσου. Ακόμα, παρέχει τη δυνατότητα της κίνησης στους μυς πέριξ του αντίχειρα. Από τον καρπιαίο σωλήνα διέρχονται και οι τένοντες στους οποίους βασίζεται η ικανότητα κάμψης των δαχτύλων.
Για να αποφευχθεί μόνιμη βλάβη στο μέσο νεύρο έχει αποδειχθεί ότι απαιτείται να διαγνωστεί το πρόβλημα εγκαίρως. Σε αυτή την περίπτωση τα συμπτώματα του καρπιαίου σωλήνα δύναται να αντιμετωπιστούν συντηρητικά. Ειδάλλως, εφόσον τα συμπτώματα επιμένουν και υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής του ασθενούς, τότε χρειάζεται χειρουργική επέμβαση για να αποσυμπιεστεί το νεύρο με διατομή του εγκάρσιου συνδέσμου.
Η πιο σύγχρονη επεμβατική μέθοδος για τη θεραπεία του συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα είναι η ολική αρθροπλαστική, δεδομένου ότι με αυτή αποφεύγονται πλέον τυχόν τραυματισμοί υγιών παρακείμενων ιστών. Παράλληλα, απαιτούνται μόλις 1-2 μικρές τομές με αποτέλεσμα να αποφεύγονται οι ουλές και να διατηρείται η συνέχεια του δέρματος.

Η ολική αρθροπλαστική μπορεί να διενεργηθεί ακόμα και με τοπική αναισθησία και ο ασθενής να επιστρέψει στις δραστηριότητές του πολύ πιο γρήγορα και με λιγότερους περιορισμούς στις κινήσεις του στην πρώτη φάση της αποκατάστασης.
Συνήθως μετά την επέμβαση θα χρειαστεί το χέρι να τοποθετηθεί πάνω από την περιοχή της καρδιάς για να αποτραπεί η ακαμψία και να περιοριστεί το πρήξιμο, ενώ ο ασθενής θα νιώθει έναν ήπιο πόνο στην παλάμη για αρκετό διάστημα.
Με το πέρασμα 2-3 μηνών ανακτάται η δύναμη στο χέρι, εκτός από βαριές περιπτώσεις που μπορεί να απαιτηθούν έως και 6 μήνες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι βάσει των δεδομένων της Αμερικανικής Ακαδημίας Ορθοπεδικών Χειρουργών (AAOS), εφόσον συνυπάρχουν τενοντίτιδα ή αρθρίτιδα ο χρόνος αποκατάστασης επιμηκύνεται περισσότερο, ενώ αν καταγραφεί και ευρεία απώλεια της αίσθησης ή και απώλεια μυών πέριξ της βάσης του αντίχειρα, τότε η μετεγχειρητική αποκατάσταση θα χρειαστεί ακόμη περισσότερο χρόνο.