Η ενδομυελική ήλωση επιλέγεται σε κατάγματα των μακρών οστών, όπως του μηριαίου, της κνήμης και του βραχιονίου, καθώς εξασφαλίζει τη σταθεροποίησή τους με την κλειστή τοποθέτηση του ήλου, δίχως δηλαδή να απαιτηθεί η διάνοιξη της περιοχής του κατάγματος.

Με την ενδομυελική ήλωση τα μαλακά μόρια που προσφύονται στο οστό παραμένουν ανέγγιχτα επιτρέποντας να συνεχίζεται ομαλά η αιμάτωση του οστού και συνεπώς να επιτυγχάνεται η γρήγορη πώρωση του κατάγματος. Παράλληλα, η ενδομυελική ήλωση προσφέρει εξαιρετικά ισχυρή σταθερότητα και κατά συνέπεια ταχεία αποκατάσταση. Επίσης, όταν θα αφαιρεθεί ο ήλος δεν απαιτείται ειδική προσοχή κατά τη διάρκεια φόρτισης του σκέλους.

Πρέπει να σημειωθεί ότι σε κάποιες περιπτώσεις καταγμάτων απαιτείται να γίνει συνδυασμός των προαναφερθέντων τεχνικών, ώστε να διασφαλιστούν η ανατομική σταθεροποίηση του κατάγματος και η ταχεία κινητοποίηση του ασθενούς που θα τον επαναφέρουν άμεσα και με πλήρη λειτουργικότητα στην καθημερινότητά του και στις δραστηριότητές τους.