Με τις τεχνικές οστεοσύνθεσης ελάχιστης επεμβατικότητας (Minimally Invasive Osteosynthesis) η έμφαση δίδεται στη διαδικασία της πώρωσης και στη βιολογία του κατάγματος, διότι έχει διαπιστωθεί ότι το αρχικό αιμάτωμα μετά το κάταγμα εμπεριέχει αυξητικούς παράγοντες οι οποίοι ευνοούν τη διαδικασία της πώρωσης. Ταυτόχρονα, η καλή αιμάτωση της περιοχής που έχει υποστεί κάταγμα έχει εξαιρετικά μεγάλη σημασία ώστε να γίνει σωστή επούλωση. Υπό αυτό το πρίσμα, σήμερα αποφεύγεται η διάνοιξη της εστίας του κατάγματος και το βάρος πέφτει στην έμμεση ανάταξη με ειδικούς χειρισμούς και τη σταθερή οστεοσύνθεση του κατάγματος αφήνοντας ανέπαφη την περιοχή πέριξ του κατάγματος με αποτέλεσμα να αιματώνονται επαρκώς οι γύρω ιστοί.
Οι τεχνικές οστεοσύνθεσης ελάχιστης επεμβατικότητας μπορούν να εφαρμοστούν στις περισσότερες περιπτώσεις καταγμάτων και χαρακτηρίζονται από μια σειρά πλεονεκτημάτων, όπως είναι η σύντομη νοσηλεία, οι μικρές τομές και οι πολύ μικρές πιθανότητες επιπλοκών, η ταχύτερη κινητοποίηση και η ελαχιστοποίηση του μετεγχειρητικού πόνου.
Για να είναι επιτυχής η αντιμετώπιση ενός κατάγματος υπάρχουν συγκεκριμένα βήματα-στόχοι που πρέπει να ακολουθήσει ο χειρουργός ορθοπαιδικός:
- Να ανατάξει το κάταγμα προκειμένου να αποκατασταθεί ο άξονας και η ανατομία του οστού
- Να πωρωθεί το κάταγμα
- Να σταματήσει ο πόνος
- Να ακινητοποιηθεί το οστό γρήγορα και κατάλληλα, ώστε ο ασθενής να κινητοποιηθεί άμεσα και να αποφευχθούν τυχόν επιπλοκές, ειδικά σε ασθενείς προχωρημένης ηλικίας
